Een Liber leerling schrijft

Hallo Thomas,

Je kent mij niet, maar ik doe sinds een paar maanden de Liber oefeningen van je site. Omdat ik er positieve resultaten mee heb, wilde ik je dit ook een keertje vertellen.

Ik heet Elke en ik woon in Groningen. Ik oefen al enige jaren Zen meditaties en ga wekelijks naar een yoga groepje. Van een goede vriend hoorde ik over Liber. Ik was niet erg geïnteresseerd. Ik  reageerde met: “ik doe al genoeg hoor, daar hoeft niks bij. En eigenlijk is het ook best gek en tegengesteld om zoveel inspanningen te moeten leveren om rustiger te worden.”

Maar…mijn interesse was gewekt en dus ben ik op de Liber Coaching site gaan kijken.  Eerst met weerstand en zo af en toe, proberende wijs zeg maar, ben ik begonnen. Ik zit ontspannen op de bank. Geen moeilijke verplichte zithoudingen. Niet zoeken naar rust (vaak ver te zoeken), maar gewoon 10 minuten opschrijven van alles, woorden, zinnen, gevoelens, gedachten, geluiden, kortom van wat zich tijdens mijn schrijven ook maar in mij aandient.  Dit richt mijn gespannen aandacht. Geeft focus zeg maar.

In het begin luisterde ik naar je tekst op de site. Nu gebruik ik het wekkertje dat ik ook bij Zen gebruik. Wat mij zo opvalt sinds ik dit ben gaan doen, is dat ik mezelf ook werkelijk loskoppel van de malende gedachten. Oké, dat doet zen en yoga ook, maar deze oefeningen geven mij er een dimensie bij. Namelijk het Niets. Het niet weten, gewoon beseffen iedere keer weer, dat ik het niet weet. En dat geeft mij veel rust.

Dat ik niet samenval met mijn gedachten. Het is mij al zo vaak gezegd in allerlei trainingen maar dankzij Liber begrijp ik het nu ook. Omdat ik het nu ook voel. Ik leer dat ik kan kiezen. Dat ik meer ben dan die malende gedachten. Het dagelijkse “zitten“ gaat mij hierdoor ook veel makkelijker af.

Ik zei tegen Jan, ‘dank dat je mij op Liber hebt gewezen. Ik hoef niks anders dan heel dicht bij mijzelf te zijn. Ontspannen op mijn bankje te schrijven en dat aan mijzelf voor te lezen. Niks geen moeten, niks geen dwang’. En vervolgens dacht ik ‘tja, ik kan Jan wel bedanken, maar dan bedank ik Thomas toch ook maar, dat lijkt me wel zo logisch’.

Dus bij deze: hartelijk dank!

ELKE